HGV-lezing door Paul Hille
In deze lezing wordt ingegaan op de zgn. sneeuwbal aarde theorie. Volgens deze theorie was de aarde tussen ca. 717 en ca. 660 miljoen jaar geleden vrijwel volledig bedekt met ijs, evenals tussen ca. 655 en ca. 632 miljoen jaar geleden. Deze ijstijden waren veel extremer dan de bekende ijstijden uit het Pleistoceen.
Hoe ontstond die extreme glaciatie en hoe verdween die weer? Wat betekende dit voor het leven op aarde en wat is de relatie met gebande ijzersteen en sneeuwbal aarde?
Paul Hille (1969) verzamelt sinds 1975 fossielen. Hij is afgestudeerd in bestuurskunde (EUR) en werkzaam als financieel coördinator bij de overheid. Hij is actief als amateur paleontoloog. Paul Hille was o.a. redacteur van het geologische tijdschrift GEA, bestuurslid van de Werkgroep Pleistocene Zoogdieren (WPZ) en redacteur van het door de WPZ uitgegeven tijdschrift Cranium. Daarnaast heeft Paul Hille bijgedragen aan het eerste trilobietenmuseum ter wereld; het Back to the Past Museum in Mexico.
Ook heeft hij meegewerkt aan verschillende paleontologische tentoonstellingen in Natuurhistorische musea in Nederland. Van de fossielen fascineren hem vooral de oudste meercellige levensvormen, zoals de Ediacara fauna en de trilobieten die later ontstonden. Hij zoekt ook actief naar fossielen. Naast fossielen heeft hij een brede natuurwetenschappelijke interesse, o.a. in astronomie/kosmologie. Hij geeft lezingen over verschillende wetenschappelijke vakgebieden.